Złośliwe nawrócenie
Biada zuchwałej duszy, która sobie uroiła, iż pod warunkiem od chwili Ciebie odejdzie, owo trochę lepszego znajdzie. W którąkolwiek zwróci się stronę — w środku tylna część, w bok, raz jeszcze w przód — wzdłuż i wszerz jej pełnia dolega okrutnie. A jeno Tyś spokojem. I oto jesteś blisko. I uwalniasz od czasu nieszczęsnego błądzenia, stawiasz nas na drodze Twojej, pocieszasz i mówisz: „Biegnijcie — Ja was przechowywać we wnętrzu będę, Ja was powiodę, Ja was w tym miejscu poniosę”Tajemnica grzechu: zagubienieBolesnym doświadczeniem, które naznacza dola człowieka, jest błądzenie prowadzące do zagubienia. „Wszyscyśmy pobłądzili jak na przykład owce, iks spośród nas się obrócił ku własnej drodze” (Iz 53,6). „Błądzili po pustych bezdrożach, do miasta zamieszkałego nie znaleźli drogi. Cierpieli życzenie natomiast zamiłowanie a wygasało wewnątrz nich życie” (Ps 107,4n). W świetle powyższych tekstów Pisma Świętego grzesznik jawi się jako clou podatna na złudzenia, do wnętrza których potrafi być w użyciu uparcie, aż do tragicznego finału. Podobnie na kształt jeden z bohaterów powieści Goldinga — przedstawiciel kleru budujący tytułową wieżę na kościele. Miasteczko zamiera w środku strachu, wiedząc, iż struktura dachu nie ma prawa wytrzymać. Obłęd zaślepionego wizjonera kończy się katastrofą: strażnica wali się z hukiem, niszcząc Dom Boży natomiast okoliczne domy, i pan sam jeden popada w obłęd.Grzech objawia się jako gwałtowny rytm do przepaści (wewnątrz przekonaniu, że podążam do krainy szczęścia) ewentualnie jako zagubienie na pustynnych bezdrożach. W pierwszym przypadku homo sapiens łamie sobie kości. Iluzja szczęścia bo jest w charakterze film wyświetlany na ścianie. Gdy ktokolwiek usiłuje wskoczyć w jego wnętrze, wali głową w mur. Gdy czort stwarzał sakralny Antoniemu iluzje ponętnej kobiety w środku jego pustelni, pozostawał niewzruszony. Zdawał sobie sprawę, że jest wciągany w grę pozorów, która ma poróżnić jego oddanie Bogu oraz ukończyć nieustępliwe tęsknota podążania ścieżką Prawdy.W drugim przypadku — nieustannych zmian kierunku marszu na pustyni — gość pogrąża się wewnątrz rozpaczy, osamotnieniu zaś poczuciu bezsensu. Św. Augustyn po latach uznał, że pogoń zbytnio tym, co wydawało mu się pięknem wartym zachodu, wyprowadziła go na wertepy:W nawróceniu pierwszą sprawą jest wziętość własnego stanu. Człowiek potrafi latami tłumić udręka przeżytej katastrofy również konstytuować sobie żywot na dnie przepaści. Pomaga mu w środku tym stosowanie najprzeróżniejszych „uśmierzaczy”, które pozwalają negacja logiczna głowić się pogruchotanych kości. Te środki zaradcze coraz w wyższym stopniu pustoszą niematerialny twór człowieka, zamieniając go wewnątrz snujące się widmo. Ich rozliczny repertuar sprowadza się do wszelkiego rodzaju stanów amoku, które odrywają człowieka od chwili jego własnego serca, zaś tym samym odkąd Boga, Źródła Prawdy.W doświadczeniu grzechu natomiast jego gorzkich owoców dominują u ludzi wierzących i pragnących nawrócenia trzy postawy. Pierwsza to wrażenie słabości tudzież niemocy autentycznego powrotu do Boga. Lęk, iż przenigdy nie uda mi się przemóc ogromnego dystansu, kto wyznacza moje rzeczywiście dalekie odejście. Być przypuszczalnie owo właśnie próba stało się udziałem Judasza, kto w swoim osamotnieniu uznał, że negacja logiczna istnieje w tym momencie sposób powrotu. Zbyt w dużej mierze odszedłem, bym był do wnętrza stanie komunikować: cała do tyłu!Druga zachowanie się owo ogromne wrażenie winy, odbierające zacięcie do życia plus prestiż aż do siebie. Człowiek ano nadzwyczaj koncentruje się na własnym upadku, że jego mrok przysłania mu miłosierdzie Boga.Czasem wewnątrz prawdziwym przeżyciu żalu zbyt grzechy przeszkadza psychiczne impresja winy, w którym w środku centrum uwagi jesteśmy my sami. Cierpimy, że spośród powodu naszych pomyłek natomiast złych wyborów ucierpiało nasze dobre imię. Jak mogłem egzystować taki niedorozwinięty? Jak mogłem to sprawić? Jak mogłem owo oznajmić?Trzecia budowa ciała owo zacięcie zrobienia gruntownego porządku do wnętrza swoim życiu moralnym natomiast religijnym oparta wielokrotnie na wierze, iż wszystko da się przepracować dodatkowo uleczyć własnym, konsekwentnym wysiłkiem. Radykalizm poprawy siebie płynie uważasz niejednokrotnie z lęku zanim zatratą siebie wewnątrz grzechu, jeślibym zaniedbał duchowej pracy. Być może ta budowa ciała rodzi się z poczucia, że jeśliby mam zasłużyć na Bożą miłość, muszę dowieść się odpowiednią żarliwością, która przywróci mi Bożą aprobatę.Odrębnym problemem jest bubel myślenia o nawróceniu jako drodze, na której aż do końca życia będzie się wewnątrz człowieku dokonywała wewnętrzna przemiana. Nie ma jako że takiego momentu, wewnątrz którym moglibyśmy komunikować: — Dziękuję Ci, Boże, iż jestem w istocie doskonały. Przypowieść o celniku oraz faryzeuszu stanowi ostrzeżenie nim postawą definitywnego zwycięzcy do wnętrza duchowych bojach.Poszukajmy do wnętrza słowie Bożym tropów wiodących aż do odkrycia Bożego pomysłu na wnikliwie przeżyte nawrócenie.Zachwyt, kto rodzi się wewnątrz duszy Augustyna, ma swoje rodowód wewnątrz odkryciu zasadniczego dla chrześcijańskiego rozumienia nawrócenia faktu: Bóg przychodzi do grzesznika, by rozdziawić mu oczy na pozycja, wewnątrz jakim się znajduje. Przychodzi, aby podnieść go na własnych rękach spośród piekła, aż do którego zabłądził.Ewangeliczną ilustracją Boskiej obecności u grzeszniku jest zgromadzenie z Samarytanką (J 4,1–42). Życie tej kobiety jest nadzwyczaj mocnym obrazem ludzkiego zagubienia. „Miała pięciu mężów” — negacja logiczna kochanków, niemniej jednak mężczyzn, u których pragnęła odnaleźć szczęście. Błąka się jak w zaklętym kręgu, kluczy po pustyni do wnętrza rozpaczliwym oczekiwaniu, iż tym łącznie się uda, iż znajdzie właściwego mężczyznę, przyczyna, które ją napoi. Rozmowa z Jezusem pomaga odsłonić bolesną ranę jej serca. Może wyszukać własne zagubienie, nie czując się u tym potępioną. Droga przychodzi aż do Samarytanki, rozpościera się u jej poranionych na jednej nodze na oślep stóp. Tą drogą będzie mogła skierować się do „miasta zamieszkałego” (Ps 107,5).Pozostając u Ojca, jest Chrystus prawdą i życiem; oblekając się do wnętrza mięso, stał się drogą. Nie powiedziano ci: „Pracuj również szukaj najdroższy, abyś doszedł do prawdy zaś życia”. Nie to ci powiedziano. Wstań, leniwcze, droga sama aż do ciebie przyszła natomiast śpiącego obudziła cię ze snu, oby cię w rzeczy samej obudziła! Wstań zaś chodź!
Słowo zaduma negacja logiczna jest używane jednolicie do wnętrza literaturze chrześcijańskiej. Może zwać owo samo, co medytacja innymi słowy rozpamiętywanie plus ma na myśli wtedy medytowanie o czymś. Tutaj słowa kontemplacja używamy wyłącznie na wskazanie chrześcijańskiej bezprzedmiotowej formy modlitwy. Nie chodzi w życiu o medytowanie powyżej jakąś treścią. Jest owo raczej jakość doświadczenia abstrahując od aktywnymi siłami naszej potocznej świadomości. Słowo "rozmyślanie" pochodzi spośród łaciny. "Contemplari" znaczy "rozróżniać". tutaj. Celem jest wgląd wewnątrz siebie samego, widzenie tego, co boskie do wnętrza nas także stworzeniu do wnętrza postaci uwewnętrznienia innymi słowy doświadczenia pomijając naszymi intelektualnymi możliwościami. Kontemplacja jest względnie stanem doznawania niż stanem aktywnego działania. Tego stanu nie można nauczyć, pomimo tego ale wręcz wzbudzić. Dlatego osoby praktykujące kontemplację, przynajmniej na początku, potrzebują duchowo doświadczonego człowieka, który je poprowadzi, również od chwili którego iskra przypuszczalnie przeskoczyć, ażeby w uczniu, wewnątrz uczennicy rozniecić ten sam ogień. Zadatki do tego są wrodzone każdemu człowiekowi. W kontemplacji można uhonorować kwartet fazy:1. Modlitwa jako szlak komunikacyjny aż do kontemplacji. 2. Doznanie własnego bycia - modlitwa spokoju. 3. Doświadczenie oświecenia. 4. Wcielenie doświadczenia oświecenia.Pierwsze dwie fazy dadzą się dostać poprzez każdego człowieka zdrowego fizycznie oraz psychicznie. Prowadzą one do stanu wielkiego spokoju plus głębokiego pokoju. W religijnym obszarze nazywa się ten położenie "modlitwą spokoju". Jako proste bycie w obecności Boga. Jest to kondycja kontemplacji. Człowiek patrzy wewnątrz swoje własne bycie. Doświadcza do wnętrza ten maniera Boga bliżej również głębiej aniżeli niedaleko modlitwie ustnej albo rozważającej. "Modlitwa spokoju" wpływa z reguły silnie na osobowość. Jednakże nie chodzi po tej stronie w dalszym ciągu o mistyczny postać we właściwym sensie. Ten pojawia się nie prędzej wewnątrz fazie trzeciej plus czwartej. Mistyczny wcięcie przydarza się człowiekowi: negacja logiczna wolno go wywołać aktem woli, wprawdzie ostatkiem sił przygotować w poprzek wprawa modlitwy. Ten, komu dane jest wpakować się do tej przestrzeni, ten na świeżo doświadcza, co to znaczy, uwielbiać Boga ze wszystkich sił. Bóg tenże sam daje takiemu człowiekowi nowe siły, za sprawą którym być może on kochać Boga. W praktyce te kwartet kroki negacja logiczna występują rozdzielnie, na odwrót krzyżują się dodatkowo zachodzą na siebie.Wspinając się coraz wyżej w swych duchowych pragnieniach, istota ludzka odkrywa kontemplację jako faktyczność nie wyłącznie możliwą na rzecz siebie, jednakowoż również sobie zadaną. Pragnąc odpowiedzieć na taki kategoria łaski szuka sposobów pogłębienia swej modlitewnej formacji, oraz stylu życia, który by odpowiadał wewnętrznym natchnieniom.W historii myśli kontemplacyjnej stawiano sobie dochodzenie, na do tego stopnia gość o własnych siłach, być może wyprzedzić bramę kontemplacji. Mówiono o tzw. kontemplacji nabytej, w odróżnieniu od wlanej. Tę pierwszą jest dozwolone by wymienić modlitwą prostego spojrzenia, bądź też modlitwą głębokiego milczenia, dokąd pokoju dostępują negacja logiczna dopiero co psychologiczne, jakkolwiek także głębsze warstwy bytu. Główną rolę odgrywa miłosna wiara. W niej oświetlony psychika mocą Ducha Świętego zaczyna głębiej uczyć się rzeczywistość. Jak stwierdza Gaudium et spes: Dzięki darowi Ducha Świętego dochodzi istota ludzka wskroś wiarę aż do kontemplacji również pojmowania tajemnicy planu Bożego (GS 15). Kontemplacja wyraża niezwykłe, nieustanne trwanie myślą a sercem pod ręką Bogu (por. PC 5), między Jego tajemnic, przede wszystkim odnośnie do człowieka. Początkiem kontemplacji są oczy zwrócone na Boga, jedynie na Boga. Pośród wielu miłosnych poznań dokonuje się prolog do wnętrza nową duchową topografię.Pośród niej rozkwita toń serca do wnętrza gorącym spojrzeniu, czystym, pełnym ufności, zwróconym pod adresem Ojcu do wnętrza niebiosach. Aby wstąpić w dziedzinę kontemplacji, do wnętrza niezwykłą nocna pora kontemplacji należy przywołać klasyczny treść św. Jana odkąd Krzyża:Orygenes w środku Contra Celsum pisze: Zamknijcie wasze zmysły, wznieście pogląd waszego ducha natomiast oddalając się odkąd ciała, otwórzcie oczy waszego ducha – owo unikatowy rozwiązanie, aby doświadczać Boga.Św. Jan odkąd Krzyża: Dusza powinna ostatkiem sił z miłości obserwować na Boga… obstawać niewzruszenie z miłosną uwagą, tudzież prostą a szczerą jak ten, który otwiera oczy z myślą o miłości (ŻPM 3,33). Kontemplacja wewnątrz swej istocie wiąże się z otwieraniem oczu spośród miłości. Mieć zakochane oczy. tzn. zapożyczyć ofiarowaną miłość a odpowiedzieć kochając. Dlatego rozciąga się płeć nadobna na życie. Być zdolnym aż do kontemplacji znaczy wyjawić, że jestem miłowany, że jest Ktoś, kto tęskni. 2. Kontemplacja lectio divinaBenedyktyńska obyczaj kontemplacyjna lectio divina przekazana została do wnętrza formie listu o. Guigo Kartuza do brata Gerwazego. Guigo II (zm. blisko 1193 roku) wstąpił aż do zakonu do wnętrza Grande Chartreuse, którego został wieloletnim generałem, tymczasem do wnętrza końcu poświęcił się wyłącznie kontemplacji dodatkowo pokucie. W korona drzewa zawarł klasyczne pouczenia kształtujące mrowie pokoleń monastycznych: Gdy pewnego dnia, zajęty pracą ręczną zacząłem kontemplować o ćwiczeniu się człowieka duchowego, jak grom spośród jasnego nieba duszy rozmyślającej ukazały się kwartet stopnie duchowe, zaś to jest: oczytanie, rozmyślanie, pacierz zaś kontemplacja. […] Czytanie (lectio) jest tak więc pracowitym rozważaniem Pism spośród wielką uwagą. Rozmyślanie (meditatio) jest gorliwym działaniem umysłu, szukającego - drogą własnego rozumowania - poznania ukrytej prawdy. Modlitwa (oratio) jest pobożnym wysiłkiem serca, mającym na celu oddalenie złych rzeczy a dokonanie dobrych. Kontemplacja (contemplatio) jest uniesieniem pod adresem Bogu trwożliwego umysłu, kosztującego radości słodyczy wiecznej.Właściwości czterech stopniOkreśliwszy wobec tego w tym momencie czwórka stopnie, pozostaje nam dojrzeć ich właściwości. Czytanie zatem szuka słodkości błogosławionego życia, rozmyślanie znajduje j ą, modlitwa prosi o więcej, medytacja smakuje . Stąd natomiast sam Pan mówi: Szukajcie, natomiast znajdziecie, kołaczcie, a otworzą wam. Szukajcie za pośrednictwem oczytanie, i znajdziecie w poprzek rozmyślanie; kołaczcie na modlitwie, a będzie wam otworzone do wnętrza kontemplacji. Czytanie niby podaje aż do ust zachwycający jadło, rozmyślanie rozgniata go natomiast przeżuwa, pacierz wydobywa zdanie, zaduma zaś jest samą słodyczą, która raduje natomiast nasyca. Czytanie dotyka bez mała ledwie powierzchni, rozmyślanie przenika głębiej, pacierz jest prośbą pełną pragnienia, rozpamiętywanie - radością otrzymanej słodyczy.[…]RozmyślanieUważne więc rozmyślanie, postępując do przodu nie pozostaje na zewnątrz, negacja logiczna tkwi na powierzchni, głębiej posuwa stopę. Przenika wewnętrzne sprawy, przeszukuje każdą z osobna. Pilnie rozważa, iż Jezus negacja logiczna powiedział: błogosławieni czystego ciała, atoli serca. Bo nie dosyć tego dysponować ręce czyste od momentu złych uczynków, o ile oraz umysłu negacja logiczna obmyjemy ze zdrożnych rozważań. Potwierdza to szacunek proroka, mówiącego: Któż wstąpi na górę Pana lub który stanie wewnątrz Jego świętym miejscu? Człowiek rąk nieskalanych a czystego serca. Jak gorliwie musiał rozważać tę dziewictwo serca ów prorok, skoro ale wręcz modląc się mówił: Serce czyste stwórz we mnie, Boże oraz równie: Jeżeli znalazłbym nieprawość wewnątrz mym sercu, Pan by mnie nie wysłuchał. Dusza dlatego rozmyśla o tym, jak na przykład bardzo troszczył się o tę nieskazitelność błogosławiony Hiob, który mówił: Zawarłem konfederacja spośród moimi oczami, by chociażby negacja logiczna zerknąć na pannę. Oto w charakterze niesłychanie strzegł się płeć brzydka religijny, który zamykał swoje oczy, by negacja logiczna spoglądać na próżność, żeby niebacznie negacja logiczna ujrzeć tego, czego - pobudzony - mógłby pożądać. […] Dusza, zapalona takimi pochodniami, takimi rozbudzona pragnieniami, rozbiwszy fiolka alabastrowego olejku, zaczyna wyczuwać jego słodkość - wciąż nie smakiem, wszak niby powonieniem. I myśli, niczym słodko byłoby zaznawać tej czystości, o której za pośrednictwem rozmyślaniu wie, jakże niezmiernie jest miłą. Lecz cóż uczyni? Płonie pragnieniem posiadania, i negacja logiczna widzi w środku sobie sposobu, gdy mogłaby ją posiąść: im więcej szuka, tym więcej pragnie. Gdy mnoży rozmyślania, pomnaża także żal, ponieważ pragnąc słodyczy czystości serca, negacja logiczna przypuszczalnie jej posmakować. Albowiem ten, kto czyta albo rozmyśla, nie być może odczuć owej słodyczy, o ile nie będzie mu owo dane spośród góry […]ModlitwaDusza zatem widząc, że sama spośród siebie negacja logiczna być może dojść do upragnionych słodyczy poznania również doświadczenia również że im w wyższym stopniu zstępuje do wnętrza imbecyl serca, tym bardziej raduje się Bóg, upokarza się również ucieka się do modlitwy, mówiąc: Panie, który ukazujesz się dopiero ludziom czystego serca, oto przy użyciu oczytanie dodatkowo rozmyślanie badałam, wzorem mogłabym posiąść prawdziwą niewinność, abym zbytnio jej pośrednictwem mogła dokładnie to znaczy acz w małej części zrozumieć Ciebie. Szukałam Twego oblicza, Panie, oblicza Twego poszukiwałam. Długo rozważałam do wnętrza mym sercu, aż rozgorzał wewnątrz nim płomień natomiast wola, by bardziej Cię poznać. Dajesz mi się zrozumieć, podczas podczas gdy łamiesz dla mnie chleb Pisma Świętego, i im bardziej Cię poznaję, tym w wyższym stopniu zidentyfikować Cię pragnę, przedtem nie z lekka, wedle litery, choć poprzez doświadczenie.[…] Kontemplacja Tymi zaś podobnymi słowami, pełnymi ognia, dusza rozpala swoje zapęd, okazuje swoje uczucie. Tymi śpiewami przywołuje Oblubieńca. Pan zaś, którego oczy patrzą na sprawiedliwych, a uszy Jego otwarte są na ich prośby, negacja logiczna czeka nawet aż skończą się te błagania, aczkolwiek przerywając ciąg modlitwy prędko się ukazuje oraz z nagła wybiega z przeciwnej strony spragnionej duszy tudzież rozlewając rosę niebiańskiej słodyczy, namaszczając najlepszym olejkiem, ożywia ją zmęczoną, pragnącą - nasyca, wysuszoną orzeźwia także sprawia, w środku przedziwny postępowanie umacniając, ożywiając, upajając również otrzeźwiając, że zapomniawszy o rzeczach ziemskich, pamięta płeć słaba jeno o Nim. I jednakowo jak cielesne żądze zwyciężają duszę naprawdę niesłychanie, że porzuca białogłowa wszelkie obyczaj rozumu, tudzież istota ludzka staje się mało co wszystek namacalny, racja też z powodu tej niebieskiej kontemplacji wszelkie poruszenia cielesne tak bardzo są pochłaniane a opanowywane dzięki duszę, iż ścierwo wcześniej w środku niczym się jej negacja logiczna sprzeciwia natomiast człek staje się prawie że pełny duchowy. 3. Kształtowanie ognika miłościŚw. Bonawentura (Giovanni Fidanza, 1217-1274), podczas studiów w środku Paryżu w środku 1243 związał się z zakonem franciszkańskim. Po dwudziestu latach uprawiania teologii, został wybrany na generała; następny kardynał także arcypasterz Albano. Rozwijając tajemnicę duchowego wzrostu do wnętrza Rozmowie z samym sobą o czterech rodzajach modlitwy myślnej, Doktor Kościoła zakreśla kierunki krzyża:Przedmiotem pobożnego duchowego trening mają istnieć rzeczy wewnętrzne tudzież zewnętrzne, głębokie zaś wysokie.Po zupa, dusza pobożna powinna przez wprawa duchowe wyznaczyć promień kontemplacji na swoje wnętrze, żeby pojmować, jakże jest ukształtowana na mocy naturę, zniekształcona za pośrednictwem grzech, naprawiona przez łaskę.Po drugie, powinna skierować promień kontemplacji na rzeczy zewnętrzne, iżby poznać, jakim sposobem niestałe jest ziemskie majątek, jak niewiadoma ziemska hardość a kiedy żałosna ziemska wielkość.Po trzecie, powinna przestawić promień kontemplacji w kierunku głębi, żeby zorientować się nieuniknioną niezbędność ludzkiej śmierci, straszną bezpośredniość Sądu Ostatecznego natomiast karę piekła nie aż do zniesienia.Po czwarte, powinna odwrócić promień kontemplacji w kierunku wysokości, żeby zrozumieć niebieską rozradowanie, jej nieocenioną ideał, niewymowną rozkosz także nieskończoną wieczność.Duszo pobożna, oto jest ów błogosławiony krzyż, zarysowany czterema kierunkami, na którym na skroś ustawiczne rozmyślanie winnaś zawisnąć jak jeden mąż ze swym najsłodszym oblubieńcem Jezusem Chrystusem. Oto jest ten żarzący fura, zaopatrzony wewnątrz cztery koła, na którym poprzez usilną kontemplację winnaś wkraczać do pałacu nieba, wewnątrz piętno zbyt swoim najwierniejszym Przyjacielem.W dziełku Trzy kosztowny, albo zapał miłości, zostawił praktyczne wskazania dla wejścia na drogę kontemplacji.Powiedzmy, niczym mamy musztrować się wewnątrz stosunku aż do ognika mądrości. Należy owo robić wewnątrz takim porządku:
Słowo zaduma negacja logiczna jest używane jednolicie do wnętrza literaturze chrześcijańskiej. Może zwać owo samo, co medytacja innymi słowy rozpamiętywanie plus ma na myśli wtedy medytowanie o czymś. Tutaj słowa kontemplacja używamy wyłącznie na wskazanie chrześcijańskiej bezprzedmiotowej formy modlitwy. Nie chodzi w życiu o medytowanie powyżej jakąś treścią. Jest owo raczej jakość doświadczenia abstrahując od aktywnymi siłami naszej potocznej świadomości. Słowo "rozmyślanie" pochodzi spośród łaciny. "Contemplari" znaczy "rozróżniać". tutaj. Celem jest wgląd wewnątrz siebie samego, widzenie tego, co boskie do wnętrza nas także stworzeniu do wnętrza postaci uwewnętrznienia innymi słowy doświadczenia pomijając naszymi intelektualnymi możliwościami. Kontemplacja jest względnie stanem doznawania niż stanem aktywnego działania. Tego stanu nie można nauczyć, pomimo tego ale wręcz wzbudzić. Dlatego osoby praktykujące kontemplację, przynajmniej na początku, potrzebują duchowo doświadczonego człowieka, który je poprowadzi, również od chwili którego iskra przypuszczalnie przeskoczyć, ażeby w uczniu, wewnątrz uczennicy rozniecić ten sam ogień. Zadatki do tego są wrodzone każdemu człowiekowi. W kontemplacji można uhonorować kwartet fazy:1. Modlitwa jako szlak komunikacyjny aż do kontemplacji. 2. Doznanie własnego bycia - modlitwa spokoju. 3. Doświadczenie oświecenia. 4. Wcielenie doświadczenia oświecenia.Pierwsze dwie fazy dadzą się dostać poprzez każdego człowieka zdrowego fizycznie oraz psychicznie. Prowadzą one do stanu wielkiego spokoju plus głębokiego pokoju. W religijnym obszarze nazywa się ten położenie "modlitwą spokoju". Jako proste bycie w obecności Boga. Jest to kondycja kontemplacji. Człowiek patrzy wewnątrz swoje własne bycie. Doświadcza do wnętrza ten maniera Boga bliżej również głębiej aniżeli niedaleko modlitwie ustnej albo rozważającej. "Modlitwa spokoju" wpływa z reguły silnie na osobowość. Jednakże nie chodzi po tej stronie w dalszym ciągu o mistyczny postać we właściwym sensie. Ten pojawia się nie prędzej wewnątrz fazie trzeciej plus czwartej. Mistyczny wcięcie przydarza się człowiekowi: negacja logiczna wolno go wywołać aktem woli, wprawdzie ostatkiem sił przygotować w poprzek wprawa modlitwy. Ten, komu dane jest wpakować się do tej przestrzeni, ten na świeżo doświadcza, co to znaczy, uwielbiać Boga ze wszystkich sił. Bóg tenże sam daje takiemu człowiekowi nowe siły, za sprawą którym być może on kochać Boga. W praktyce te kwartet kroki negacja logiczna występują rozdzielnie, na odwrót krzyżują się dodatkowo zachodzą na siebie.Wspinając się coraz wyżej w swych duchowych pragnieniach, istota ludzka odkrywa kontemplację jako faktyczność nie wyłącznie możliwą na rzecz siebie, jednakowoż również sobie zadaną. Pragnąc odpowiedzieć na taki kategoria łaski szuka sposobów pogłębienia swej modlitewnej formacji, oraz stylu życia, który by odpowiadał wewnętrznym natchnieniom.W historii myśli kontemplacyjnej stawiano sobie dochodzenie, na do tego stopnia gość o własnych siłach, być może wyprzedzić bramę kontemplacji. Mówiono o tzw. kontemplacji nabytej, w odróżnieniu od wlanej. Tę pierwszą jest dozwolone by wymienić modlitwą prostego spojrzenia, bądź też modlitwą głębokiego milczenia, dokąd pokoju dostępują negacja logiczna dopiero co psychologiczne, jakkolwiek także głębsze warstwy bytu. Główną rolę odgrywa miłosna wiara. W niej oświetlony psychika mocą Ducha Świętego zaczyna głębiej uczyć się rzeczywistość. Jak stwierdza Gaudium et spes: Dzięki darowi Ducha Świętego dochodzi istota ludzka wskroś wiarę aż do kontemplacji również pojmowania tajemnicy planu Bożego (GS 15). Kontemplacja wyraża niezwykłe, nieustanne trwanie myślą a sercem pod ręką Bogu (por. PC 5), między Jego tajemnic, przede wszystkim odnośnie do człowieka. Początkiem kontemplacji są oczy zwrócone na Boga, jedynie na Boga. Pośród wielu miłosnych poznań dokonuje się prolog do wnętrza nową duchową topografię.Pośród niej rozkwita toń serca do wnętrza gorącym spojrzeniu, czystym, pełnym ufności, zwróconym pod adresem Ojcu do wnętrza niebiosach. Aby wstąpić w dziedzinę kontemplacji, do wnętrza niezwykłą nocna pora kontemplacji należy przywołać klasyczny treść św. Jana odkąd Krzyża:Orygenes w środku Contra Celsum pisze: Zamknijcie wasze zmysły, wznieście pogląd waszego ducha natomiast oddalając się odkąd ciała, otwórzcie oczy waszego ducha – owo unikatowy rozwiązanie, aby doświadczać Boga.Św. Jan odkąd Krzyża: Dusza powinna ostatkiem sił z miłości obserwować na Boga… obstawać niewzruszenie z miłosną uwagą, tudzież prostą a szczerą jak ten, który otwiera oczy z myślą o miłości (ŻPM 3,33). Kontemplacja wewnątrz swej istocie wiąże się z otwieraniem oczu spośród miłości. Mieć zakochane oczy. tzn. zapożyczyć ofiarowaną miłość a odpowiedzieć kochając. Dlatego rozciąga się płeć nadobna na życie. Być zdolnym aż do kontemplacji znaczy wyjawić, że jestem miłowany, że jest Ktoś, kto tęskni. 2. Kontemplacja lectio divinaBenedyktyńska obyczaj kontemplacyjna lectio divina przekazana została do wnętrza formie listu o. Guigo Kartuza do brata Gerwazego. Guigo II (zm. blisko 1193 roku) wstąpił aż do zakonu do wnętrza Grande Chartreuse, którego został wieloletnim generałem, tymczasem do wnętrza końcu poświęcił się wyłącznie kontemplacji dodatkowo pokucie. W korona drzewa zawarł klasyczne pouczenia kształtujące mrowie pokoleń monastycznych: Gdy pewnego dnia, zajęty pracą ręczną zacząłem kontemplować o ćwiczeniu się człowieka duchowego, jak grom spośród jasnego nieba duszy rozmyślającej ukazały się kwartet stopnie duchowe, zaś to jest: oczytanie, rozmyślanie, pacierz zaś kontemplacja. […] Czytanie (lectio) jest tak więc pracowitym rozważaniem Pism spośród wielką uwagą. Rozmyślanie (meditatio) jest gorliwym działaniem umysłu, szukającego - drogą własnego rozumowania - poznania ukrytej prawdy. Modlitwa (oratio) jest pobożnym wysiłkiem serca, mającym na celu oddalenie złych rzeczy a dokonanie dobrych. Kontemplacja (contemplatio) jest uniesieniem pod adresem Bogu trwożliwego umysłu, kosztującego radości słodyczy wiecznej.Właściwości czterech stopniOkreśliwszy wobec tego w tym momencie czwórka stopnie, pozostaje nam dojrzeć ich właściwości. Czytanie zatem szuka słodkości błogosławionego życia, rozmyślanie znajduje j ą, modlitwa prosi o więcej, medytacja smakuje . Stąd natomiast sam Pan mówi: Szukajcie, natomiast znajdziecie, kołaczcie, a otworzą wam. Szukajcie za pośrednictwem oczytanie, i znajdziecie w poprzek rozmyślanie; kołaczcie na modlitwie, a będzie wam otworzone do wnętrza kontemplacji. Czytanie niby podaje aż do ust zachwycający jadło, rozmyślanie rozgniata go natomiast przeżuwa, pacierz wydobywa zdanie, zaduma zaś jest samą słodyczą, która raduje natomiast nasyca. Czytanie dotyka bez mała ledwie powierzchni, rozmyślanie przenika głębiej, pacierz jest prośbą pełną pragnienia, rozpamiętywanie - radością otrzymanej słodyczy.[…]RozmyślanieUważne więc rozmyślanie, postępując do przodu nie pozostaje na zewnątrz, negacja logiczna tkwi na powierzchni, głębiej posuwa stopę. Przenika wewnętrzne sprawy, przeszukuje każdą z osobna. Pilnie rozważa, iż Jezus negacja logiczna powiedział: błogosławieni czystego ciała, atoli serca. Bo nie dosyć tego dysponować ręce czyste od momentu złych uczynków, o ile oraz umysłu negacja logiczna obmyjemy ze zdrożnych rozważań. Potwierdza to szacunek proroka, mówiącego: Któż wstąpi na górę Pana lub który stanie wewnątrz Jego świętym miejscu? Człowiek rąk nieskalanych a czystego serca. Jak gorliwie musiał rozważać tę dziewictwo serca ów prorok, skoro ale wręcz modląc się mówił: Serce czyste stwórz we mnie, Boże oraz równie: Jeżeli znalazłbym nieprawość wewnątrz mym sercu, Pan by mnie nie wysłuchał. Dusza dlatego rozmyśla o tym, jak na przykład bardzo troszczył się o tę nieskazitelność błogosławiony Hiob, który mówił: Zawarłem konfederacja spośród moimi oczami, by chociażby negacja logiczna zerknąć na pannę. Oto w charakterze niesłychanie strzegł się płeć brzydka religijny, który zamykał swoje oczy, by negacja logiczna spoglądać na próżność, żeby niebacznie negacja logiczna ujrzeć tego, czego - pobudzony - mógłby pożądać. […] Dusza, zapalona takimi pochodniami, takimi rozbudzona pragnieniami, rozbiwszy fiolka alabastrowego olejku, zaczyna wyczuwać jego słodkość - wciąż nie smakiem, wszak niby powonieniem. I myśli, niczym słodko byłoby zaznawać tej czystości, o której za pośrednictwem rozmyślaniu wie, jakże niezmiernie jest miłą. Lecz cóż uczyni? Płonie pragnieniem posiadania, i negacja logiczna widzi w środku sobie sposobu, gdy mogłaby ją posiąść: im więcej szuka, tym więcej pragnie. Gdy mnoży rozmyślania, pomnaża także żal, ponieważ pragnąc słodyczy czystości serca, negacja logiczna przypuszczalnie jej posmakować. Albowiem ten, kto czyta albo rozmyśla, nie być może odczuć owej słodyczy, o ile nie będzie mu owo dane spośród góry […]ModlitwaDusza zatem widząc, że sama spośród siebie negacja logiczna być może dojść do upragnionych słodyczy poznania również doświadczenia również że im w wyższym stopniu zstępuje do wnętrza imbecyl serca, tym bardziej raduje się Bóg, upokarza się również ucieka się do modlitwy, mówiąc: Panie, który ukazujesz się dopiero ludziom czystego serca, oto przy użyciu oczytanie dodatkowo rozmyślanie badałam, wzorem mogłabym posiąść prawdziwą niewinność, abym zbytnio jej pośrednictwem mogła dokładnie to znaczy acz w małej części zrozumieć Ciebie. Szukałam Twego oblicza, Panie, oblicza Twego poszukiwałam. Długo rozważałam do wnętrza mym sercu, aż rozgorzał wewnątrz nim płomień natomiast wola, by bardziej Cię poznać. Dajesz mi się zrozumieć, podczas podczas gdy łamiesz dla mnie chleb Pisma Świętego, i im bardziej Cię poznaję, tym w wyższym stopniu zidentyfikować Cię pragnę, przedtem nie z lekka, wedle litery, choć poprzez doświadczenie.[…] Kontemplacja Tymi zaś podobnymi słowami, pełnymi ognia, dusza rozpala swoje zapęd, okazuje swoje uczucie. Tymi śpiewami przywołuje Oblubieńca. Pan zaś, którego oczy patrzą na sprawiedliwych, a uszy Jego otwarte są na ich prośby, negacja logiczna czeka nawet aż skończą się te błagania, aczkolwiek przerywając ciąg modlitwy prędko się ukazuje oraz z nagła wybiega z przeciwnej strony spragnionej duszy tudzież rozlewając rosę niebiańskiej słodyczy, namaszczając najlepszym olejkiem, ożywia ją zmęczoną, pragnącą - nasyca, wysuszoną orzeźwia także sprawia, w środku przedziwny postępowanie umacniając, ożywiając, upajając również otrzeźwiając, że zapomniawszy o rzeczach ziemskich, pamięta płeć słaba jeno o Nim. I jednakowo jak cielesne żądze zwyciężają duszę naprawdę niesłychanie, że porzuca białogłowa wszelkie obyczaj rozumu, tudzież istota ludzka staje się mało co wszystek namacalny, racja też z powodu tej niebieskiej kontemplacji wszelkie poruszenia cielesne tak bardzo są pochłaniane a opanowywane dzięki duszę, iż ścierwo wcześniej w środku niczym się jej negacja logiczna sprzeciwia natomiast człek staje się prawie że pełny duchowy. 3. Kształtowanie ognika miłościŚw. Bonawentura (Giovanni Fidanza, 1217-1274), podczas studiów w środku Paryżu w środku 1243 związał się z zakonem franciszkańskim. Po dwudziestu latach uprawiania teologii, został wybrany na generała; następny kardynał także arcypasterz Albano. Rozwijając tajemnicę duchowego wzrostu do wnętrza Rozmowie z samym sobą o czterech rodzajach modlitwy myślnej, Doktor Kościoła zakreśla kierunki krzyża:Przedmiotem pobożnego duchowego trening mają istnieć rzeczy wewnętrzne tudzież zewnętrzne, głębokie zaś wysokie.Po zupa, dusza pobożna powinna przez wprawa duchowe wyznaczyć promień kontemplacji na swoje wnętrze, żeby pojmować, jakże jest ukształtowana na mocy naturę, zniekształcona za pośrednictwem grzech, naprawiona przez łaskę.Po drugie, powinna skierować promień kontemplacji na rzeczy zewnętrzne, iżby poznać, jakim sposobem niestałe jest ziemskie majątek, jak niewiadoma ziemska hardość a kiedy żałosna ziemska wielkość.Po trzecie, powinna przestawić promień kontemplacji w kierunku głębi, żeby zorientować się nieuniknioną niezbędność ludzkiej śmierci, straszną bezpośredniość Sądu Ostatecznego natomiast karę piekła nie aż do zniesienia.Po czwarte, powinna odwrócić promień kontemplacji w kierunku wysokości, żeby zrozumieć niebieską rozradowanie, jej nieocenioną ideał, niewymowną rozkosz także nieskończoną wieczność.Duszo pobożna, oto jest ów błogosławiony krzyż, zarysowany czterema kierunkami, na którym na skroś ustawiczne rozmyślanie winnaś zawisnąć jak jeden mąż ze swym najsłodszym oblubieńcem Jezusem Chrystusem. Oto jest ten żarzący fura, zaopatrzony wewnątrz cztery koła, na którym poprzez usilną kontemplację winnaś wkraczać do pałacu nieba, wewnątrz piętno zbyt swoim najwierniejszym Przyjacielem.W dziełku Trzy kosztowny, albo zapał miłości, zostawił praktyczne wskazania dla wejścia na drogę kontemplacji.Powiedzmy, niczym mamy musztrować się wewnątrz stosunku aż do ognika mądrości. Należy owo robić wewnątrz takim porządku:
Komentarze
Prześlij komentarz